Wednesday, September 19, 2012

خودزنی ارزی، آثار "الرحمن" سیاسی و اقتصادی! / فاتحهء این "نظام اقتصادی" را مسئولین آن خوانده اند

جزئیات کامل بسته جدید ارزی/ راه‌اندازی بورس ارز مشروط شد 


در یاداشت « قواعد سیاست ورزی و غضنفریسم در بازی سیاسی،واقعاً "این دروغی" که میگی، راسته؟» نوشته بودیم که 7 سال تجربهء نادانی برای دنیا و مردم ایران گران بدست آمده و باید از آن تجارب استفاده کرد.
با اعلام تصمیمات ارزی جدید که در کمیته ویژه ای متشکل از مسئولین دولتی و نمایندگان مجلس در روز چهارشنبه 29 شهریور گرفته شده است. بازگشت موج مهارت های سرکوب بر سر اقتصادِ "دولت نادانی" شروع شد.

صورت مسئله زیادی ساده است. برای اولویت های یک و (دو ) ارز 1226 تومان و برای سایر مصارف و واردات نرخ ارز بر اساس 2% پایین تر از نرخ غیر رسمی تعیین شده و به این ترتیب « در واقع نرخ ارز» از نوسانات نا خواسته خالی می شود.

چه مقدار مشابهت است فی مابین "این اعلام" و داستان "آش نذری" ملا نصرالدین؟
 با توجه به اینکه شمس الدین حسینی گفته است: « همچنین اینکه در آینده معاملات ارزی در بورس ارز انجام شود، به نتایج این طرح بستگی دارد.» انطباق موضوع با "آش نذری" کامل است.

حال سئوال اقتصادی ساده اینکه این 2% پایین تر از نرخ غیر رسمی از کجا بدست آمده است؟
صد البته جواب منطقی در این خصوص وجود ندارد. (اصولاً جواب منطقی از معادلهء مقدار ارز قابل ارائه – عرضه – به مقدار ارز مورد نیاز – تقاضا – بدست می آید.)  
از نظر سخنگوی اقتصادی دولت " انشالله "گربه است!"
از نقطه نظر "مجلس سرداران" اما موضوع قدری جالب تر است:
از یک همشهری سنوال می کنند اگر کشتی شما در دریا غرق شود و در اقیانوسی تنها باشی و کوسه ای به سمت شما در حال آمدن بود، چکار می کنی؟
جواب داد: خوب میرم بالای درخت!
-          :مرد حسابی وسط دریا درخت کجا بود؟
-          : مگه نمی دونی، مجبورم! مجبور!

***

گزاره صحیح در تحلیل شرایط اقتصادی امروز، که قبلاً نیز در یادداشت های اقتصادی آورده شده، به شرح ذیل است که مجدداً بر استقرار بر آن تاکید می شود:

«مهارت های "سرکوب" در ج.ا. و دولت ا.ن. به سرعت در حال تکوین است.
سیاست سرکوب "سفید" با فرماندهی تیم اقتصادی و "بانک مرکزی" از مدرن ترین روشهای سرکوب ممکن برای یک سیستم سیاسی بسته بوده و در فقدان اطلاع رسانی رسانه های مستقل، از جمله روشهای موثر "سرکوب" است.»

اینکه نهایت این حد از سرکوب به نفع آقایان نیز، نمی تواند باشد و یک بازی "باخت باخت" توسط این سیاست ها تعقیب می شود. تاثیری در اصل موضوع ندارد.

حال که هزینه اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی این سیاست های منجر به "فروپاشی" را مردم ایران با پوست و استخوان خود "می پردازند" کافی است که بشود از نخبگان سیاسی خواست که در مقابل این نوع از سرکوب ها نیز علم مبارزه را بلندتر بکنند.

مطلع کردن "افکار عمومی" نسبت به این سیاست ها "پاشنه آشیل" آنها است. باید به این نوع از "سرکوب" اشراف یافت و آنرا به مردم و بطور آشکار "معرفی" کرد.
در این خصوص هر مقدار کار که انجام شود. بازهم کم است!

30 شهریور 1391

No comments:

Post a Comment