«... سپس پیشنهاد رهبری آیت‌الله خامنه‌ای
مطرح شد. خود ایشان پشت تریبون رفتند و گفتند من با رهبری شورایی مطابق قانون
اساسی موافقم و با رهبری فردی مخالفم. پس چگونه نامزد بشوم؟»( خاطرات هاشمی رفسنجانی از رحلت امام و انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری انقلاب - یکشنبه14خرداد 68)
آقای خامنه ای!
البته شما استالین نیستید و اولین کسی بودید که در 14
خرداد سال 1368 در خصوص اینکه لیاقت "رهبری فردی" بعد از آقای خمینی را ندارید و برای اینکار نامزد هم نمی شوید، صحبت کردید.
زلزله ای به قدرت 6.2
ریشتر که اصولاً نمی بایست هیچ کشته ای داشته باشد. تحت مدیریت جنابعالی و تیم
مدیریتی که با خود همراه کرده اید. به یک فاجعهء انسانی غیرقابل قبول تبدیل شده و
دولت منصوب شما قابلیت سازمان دادن به حداقل امکانات زندگی و داشتن حداقل سرپناه
برای زلزله زدگان در شروع فصل سرما را هم نداشته است.
حال که امکان مدیریتِ حتی جزئی از وظایفی که بر عهده شما بوده است با "رهبری فردی" وجود ندارد! تکلیفِ عرفی، شرعی و ملی شما است که با استعفاء از
مقام رهبری به حداقلِ وظیفهء انسانی و میهنی خویش پاسخ گو باشید. وقت مناسبی است که امور
کشور به دست شورائی از عقلا سپرده شود که بتوانند شرایط بازبینی و اصلاح قانون
اساسی ایران را در فرصتِ موجود فراهم نمایند،
نزدیک به ربع قرن تجربهء حکومت با قوانین فعلی، حداقل برای
جنابعالی این فرصت را ایجاد کرده که بیشتر از هر کسی به اهمیت بازگشت از خطاهای
قانونیِ از قانون اساسی فعلی اشزاف پیدا کرده باشید. شما بیشتر از هر کس دیگری در
این موقعیت بوده اید که بدانید. قانون اساسی ایران برای ارتقاء به قانونی که در حد
لیاقت ها و شایستگی های ملت و جوانان نسل امروز میهن باشد، به چه اصلاحاتی نیاز
دارد.
در این مهم و با توجه به خسارت هایی که تاخیر در تدوین اصلاحاتِ ضروری در اداره امور کشور می تواند برای
ایران و ایرانیان داشته باشد، درنگ جایز نیست!
دعای خیر مردم ایران در طول تاریخ آینده با این درایت شما
همراه خواهد بود!
31 شهریور ماه 1391
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این نوشته به مثابه یک اعلامنامه خطاب به آقای
خامنه ای نوشته شده است. از فعالین اجتماعی و نخبگان فکری ایرانی خواسته می شود که
در صورتیکه متن نوشته را به قدر کفایت منطقی و منطبق بر آرمان های مردم رنج کشیدهء
ایرانی می دانند. با امضاء و نامی که صلاح می دانند در رسانه های در اختیار خودشان منتشر و "اعلام" بفرمایند.
قسم به قلم که در این نگاشته هیچ نکته ای
از کینه و دشمنی نقشی نداشته و مهر ایرانی همراه با عشق به دنیا و آخرت ایشان مورد
نظر نگارنده بوده است.
یه تیمی به اسم پرسپولیس امسال ماکزیمم ۳۰ میلیارد تومن خرج کرده ولی با گذشت ۹ هفته هنوز نتیجه نگرفته. نتیچه اینکه طرفدارای پرسپولیس تو استادیوم همه یکصدا به بازیکن ها و مربی ها فحش میدن و از اونا می خوان که حیا کنن و پرسپولیس رو رها کنن. خیلی جالبه ماها مردم جالبی هستیم واسه یه مسئله ای که هیچ تاثیری هم رو زندگیمون نداره خونمون به جوش میاد و همه با هم یکصدا فریاد حیا کن و رها کن سر میدیم. اما وقتی میلیاردها دلار از پولمون رو می دزدند هیچ چی نمی گیم فقط ازش جک درست می کنیم و چند صباحی باهاش خوش می گذرونیم. آیا ماها که نمی تونیم ۹ هفته به مربی یه تیم فوتبال وقت بدیم چطوره که ۳۴ سال به جمهوری اسلامی وقت دادیم و دست رو دست گذاشتیم به امید اینکه فردا بهتر می شه. ما که به یه داور فوتبال به خاطر یه اشتباه شیر و سماور رو خواله خودش و ناموسش می کنیم چطوره که در مقابل حبس و اعدام هموطنامون در نادادگاه جمهوری اسلامی سکوت می کنیم. من یه سیوال از خامنه ای دارم.آیا زهر دل کندن از بمب اتم (یا به قول خودتون انرژی هسته ای از زهر قطعنامه ۵۹۸ تلختره که خمینی اون رو سر کشید ولی تو حاضر نیستی یه جرعه از این جام بنوشی؟ اگه واقعا دنبال بمب اتم نیستید و می خواید یا انرژی هسته برق تولید کنید و کارای دیگه آیا با وجود میلیاردها دلار هزینه و باجی که به این ور و اون ور دادید و همچنین میلیاردها دلار خسارت ناشی از تحریم این طرح توجیه اقتصادی داره؟ این نفتی که داری مفتی به چین می دی و یا به پشم گوسفند هند معامله می کنی می دونی می تونست جوابگوی چندین سال برق ایران باشه؟
ReplyDeleteخلاصه امیدوارم هر چه سریعتر به درک واصل شی و حسرت بمب اتم رو با خودت به گور ببری