بعد از بانکی مون! - شخصیت های ملی، سیاسی و اجتماعی، ورزشکاران، هنرمندان و دانشمندان ایرانی! نوبت ما است

نمایندگی مستقیم از سوی جنبش سبز جوانان ایرانی

با طرح درخواستهای مردم ایران که توسط دبیرکل سازمان ملل و به صورت رو در رو با جناح حاکم و به نمایندگی مستقیم از سوی جنبش سبز جوانان ایرانی انجام گرفت. موضوع رساندن پیام ما به گوشهای ناشنوا ویا گوش هائی که برای نشنیدنِ مطالباتِ حداقلی مردم ایران "پول" می گیرند، به انجام رسید.

همزمان!  در اجلاس غیر متعهدها در تهران نیز (با شرکت کمتر از 30 نفر از سران) شنیده شدن صدای مردم ایران توسط کشورهای دعوت شده، به اطلاع حاکمان رسانده شده است.

در یادداشتی که در 4 شهریور در این خصوص نوشته شد. پیش بینی کرده بودیم "اجلاس" تهران در جهت مطالبات مردم ایران هدایت خواهد شد.(اینجا1) و (اینجا2) حال که "دبیرکل" سازمان ملل و دعوت شدگان به اجلاس غیر متعهد ها نیز هم گام با مذاکره کننده های 1+5 و هم صدا با مردم ایران از حاکمان میپرسند: واقعاً این "دروغی" که گفتی، راسته؟ حرکت بعدی "رهبری جنبش سبز" در برخورد با "استیصال حاکمان" چیست؟

اعمال حاکمیت!

در این خصوص در آینده بیشتر خواهیم نوشت ولی با توجه به واقعیت مشکلاتی که هم اکنون و با نادانی و بی لیاقتی حاکمان گریبان گیر جامعهء آرزومند ایرانی است، تاکید بر چند موضوع به اختصار و با توجه به ضرورت روز لازم است.

1-       در خصوص مصائب زلزله در آذربایجان، همچنان چشم امید مردمِ رنج کشیده به اقدامات سازمان یافته از سوی ورزشکاران، هنرمندان و نهادهای مردمی است. فصل سرما خیلی زود شروع خواهد شدو بر خلاف دولت مردان "اختلاس پرست"، نهادهای مردمی میتوانند وباید از دنیای متمدن در خواست کمک های فوری برای ساخت و تجهیز سرپناه قابل گرم کردن - در این زمان کم - را داشته باشند.

2-       بازگرداندن نظامیان به مراکز نظامی که حضور آنها در عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بزرگترین انحراف از مدنیت و "قانون اساسی" فعلاً جاری است، دومین اولویت ملی است که می تواند و باید با حمایت افکار عمومی مردم ایران و توسط پرسنل و فرماندهان سپاه پاسداران، که شرایط خطیر کشور را درک می کنند، درخواست و بصورت"فوری" عملی گردد.

3-       تسلیم شدن به نتیجهء واقعی انتخابات 88 و رفع حصر از رهبران ناراضی و آزادی فوری زندانیان سیاسی همچنان مهمترین خواسته مردم و "رهبری جنبش سبز" بوده و به نفع حاکمان کنونی است که به خاطر خودشان هم که شده، در انجام آن بیشتر از این کوتاهی ننمایند.

چهره های ملی سیاسی و اجتماعی، ورزشکاران، هنرمندان، دانشمندان ایرانی در تحقق و رسیدن به این حداقل های لاجرم و گذر از این شرایط بحرانی بیشترین سهم را خواهند داشت. امید آنکه موفق باشند!

9 شهریور 1391