در استقبال از مهمترین "ماموریت" برای رئیس کل بانک مرکزی که به زودی باید انتخاب شود؛ اقتصاد "جیوه ای" یا اقتصاد "سربی"؟

اگر در 35 سال گذشته با موضوعات ناگواری روبرو بوده ایم که این امکان را فراهم کرده تا رئیس جمهور بزرگترین کشور رقیب ما، اسکناس 1000 تومانی پول ملی ما را در مقابل دوربین های خبرگزاری های خارجی گرفته، ادعا بکند که تا بهار آینده هر دلار معادل این اسکناس ارزش خواهد داشت! – و اوضاع ما خیلی بدتر از آن هم شده – نشانۀ آشکاری است از این واقعیت که نباید به دنبال دشمن، در بیرون از مرزهای اندیشه ورزی و علم ستیزیِ درون خودمان، باشیم. مسئول این همه نابسامانی اقتصادی که با خود نابسامانی های فرهنگی و سیاسیِ فلاکت را به ارمغان آورده است، سیستم اقتصادی شناور و سیاسیِ "جیوه ای"، غیر رقابتی، غیر قابل پیش بینی و بدون استاندارد در اقتصاد خودِ "ما" بوده ایم.

موضوع ساده تر از آن است که نیاز به موعظه های سنگین و بحث و کنکاش علمی در حل معادله های چند مجهولی داشته باشد. شما و ما اثرات سیستم اقتصادی "جیوه ای" – دستکاری شده توسط سیاست و غیر قابل پیش بینی - در 35 سال گذشته را دیده ایم و تفاوت آنرا با سیستم اقتصادی "سربی" کشورهای رقیب ایران مشاهده می کنیم. – اقتصاد سربی یعنی ارزش نهاده های اقتصادی فقط و فقط با یک معیار قیمت گذاری استاندارد و مرسوم سنجیده می شود و امری سیاسی نیست. -
****
پیام شفاف و روشن به مسئولین اقتصاد ملی – بویژه رئیس کل بانک مرکزی بعدی -!

35 سال برای تکرار یک اشتباه در تاریخ یک کشور مدت زمان کمی نیست، اگر با روش ها و بنیان های فکریِ "مصلحت" و در 35 سال گذشته نتوانسته ایم، از کیان پول ملی، کار و کارآفرینی در جامعۀ متکثر ایرانی پاسداری بکنیم! با همان روش ها و بنیان های فکری و در 35 سال آینده هم قادر نخواهیم بود، قدمی به سوی مطلوب های اقتصاد سالم برداریم!

بیایید، یکبار دیگر به عملکرد 35 سال اخیر خود بنگرید؛ به تکرار 35 سال اشتباهات مکرر و در یک "موضوعِ تحمیل شرایط جیوه ای به اقتصاد" بیاندیشید و همراهی بکنید تا مهمترین اصلاح ساختاری در جامعه را که بیشتر از منِ کارآفرین به نفع آرمان های رهبران سیاسی شما خواهد بود، با همکاری تمامی احاد جامعه، جامۀ عمل بپوشانیم.

برای بازگرداندن اعتماد بنفس ملی نزد ایرانیان و محافظت و تقویت پول ملی و اقتصاد مولدِ ثروت در جامعه، سیستم اقتصادی "سربی" - مرسوم در میان رقبای تاریخی و در میان ملل دنیا - را الگو برداری بنمایید تا خط بطلانی بر "مصلحت اندیشی"، که دشمن ثبات و آرامشِ همراه با اعتماد و پیش بینی پذیری است، بکشیم! (– این مهم بویژه بعد از تجربۀ 8 سالۀ اقتصاد "بخار جیوۀ" نادانی اخیر، اهمیت و فوریت بیشتری هم پیدا کرده است-)

راه دیگری وجود ندارد. از تک به تکِ اقتصاد خوانده ها و اقتصاددانان، اکثریت فعالین اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در جای جای گیتی می توان در مورد دستکاری در اساس و قوانینِ قیمت گذاریِ کالا و خدمات سئوال کرد؛ و تنها یک جواب دریافت خواهیم کرد:
اینکه اقتصاد "جیوه ای" و سیاست زده، نادرست، "سرمایه گریز"، غیرقابل پیاده شدن و «برسر شاخ بن بریدن» است!

17 مرداد 92

نقل از صفحۀ فیس بوک - احمد سخایی

پی نوشت:

ادعای مدیریت "جیوه ای" فریبنده و مالامال از "دروغ" و "حقه بازی" است.

1-       وقتی اجازه داده می شود برای برخی اقلام از ارز دولتی و برای اقلام دیگر از ارزهای با نرخ دیگری استفاده شود. (دست درجیب مردم کردن "رسمیت" می یابد.)

2-       دولت هایی که مدعی هستند، گوشت، روغن، برنج و دارو...(اقلام ضروری "وارداتی") را با نرخ "دولتی" تامین می کنند، همچنین به خودشان اجازه می دهند از حقوق بگیران ثابت، کارگران و محروم ترین اقشار اجتماعی بخواهند، حقوق های پایین تر از "خدماتی" که ارائه می دهند، دریافت بکنند. (در واقع فرصت های برابر در ارائۀ خدمات را ضایع می کنند. - یا در واقع فرصت ایجاد می کنند تا "دستمزد" نیروی واقعی کار توسط واسطه ها و اشرافیت مالی "چپاول" گردد.)